Ο θεός της βροντήςη μητέρα της γιαγιάς μου κουβαλάει νερό απ' το ρυάκικαι κοιμάται στα φύλλα όταν κανείς δεν τη βλέπειόταν ήταν μικρήέπεσε με τα χέρια στο καζάνι με το καυτό λαρδίκαι έχει μια μεγάλη ουλήαπ' τον αγκώνα ως τον καρπόπάντα μιλούσεγια τα παιδιά τηςέξι γιους και μια κόρηπου ξεφύτρωναν σαν μανιτάριαένα κάθε καλοκαίριεκείνα τα γόνιμα βροχερά χρόνιαένα απόγευμα του ιούλη πριν από πολλά χρόνιαο θεός της βροντής έριξε έναν κεραυνόκατευθείαν στον στάβλο τουςοι γάτες έχασαν τ' αυτιά τουςκαι οι γιοι τηςσκορπίστηκαν σαν τα μυρμήγκιαστην άλλη μεριά του ισημερινού