Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥΜόλις η θλίψη βαρύνει το σώμαόπως το γάλα βαραίνει το στήθοςμια ταξιδιώτισσα βγαίνει στον δρόμο.Ι.Ο Ιρανός ποιητής τραγουδάει τον έρωτα,τον ακούν οι γυναίκεςμε τα χείλη ανοιχτά.Τα ντιβάνια του είναι τριαντάφυλλα,αηδόνια, λερωμένα σεντόνιακαι το κορίτσι καταπράσινο στη νεότητά του.Σήμερα η κρύπτη θα παραμείνει κλειστή.Καλοί καθολικοί θα δέχονται την όστιασε ορθάνοιχτα στόματα.Η μέρα γίνεται βροχερή -όχι όμως τόσο-στον αγώνα δρόμου δεν χωρά αναβολή.Ο καφές που καίειτο γάλα που ξεχάστηκε στο μπακάλικοκι εμείςνα συζητάμε για έναν νεκρό από καιρό ανθρωπισμόόσο οι γάτες κοιμούνται στις γωνιές τους.Έτσι καταλαβαίνεις κάθε χρόνο πως μπαίνουν τα κρύασε μια πόλη κόκκινη, του Αγίου Διονύσου.