Σε καιρό µνήµηςΌταν οι μέρες φθίνουνείναι ο καιρός της μνήμης.Μικροί κραδασμοίκαι λάμψη σκοτεινήη αλχημεία των οραμάτων.Νυχτώνει νωρίς στους αμπελώνες.Τσαμπιά σταφύλιαπου κάτω απ’ αυγουστιάτικοωρίμασαν φεγγάριστου τρυγητή το χέρι αφήνονται.Όταν οι νύχτες μακραίνουνκαι παγώνουν,κλήμα που απ’ το νάμαπηγής καθάριας ήπιεστη σήψη αντιστέκεται.