Το Οξυγόνο, έργο-μανιφέστο της γενιάς των 00s, γράφτηκε ως θεατρική πρόζα ειπωμένη από δύο πρόσωπα – ένα κορίτσι κι ένα αγόρι. Η παράσταση, δομημένη σε δέκα κεφάλαια, σαν μια μεταγραφή των Δέκα Εντολών, σαν μια νέα Καινή Διαθήκη, εκκινεί από το ανάποδο του «Ου φονεύσεις» και καταλήγει σε μια βιβλική Αποκάλυψη.«Γράφω για μια γενιά μορφωμένων νέων που δεν πολυπηγαίνει στο θέατρο» δήλωσε το 2003 ο Ιβάν Βιριπάγεφ, ο κορυφαίος εκπρόσωπος της Νέας Ρωσικής δραματουργίας, επικηρυγμένος από το ρωσικό καθεστώς και πολιτογραφημένος Πολωνός…