Πρώτος, ο Αριστοτέλης θεώρησε ότι η κοινωνική συμβίωση αποτελεί πρωταρχική ανάγκη του ανθρώπου και πηγάζει απ' την κοινωνική του ορμή. Η πολιτική κοινότητα είναι φυσική ανάγκη για τον άνθρωπο. Εκ φύσεως νιώθει ο άνθρωπος την ανάγκη να συνυπάρξει με τους συνανθρώπους του. Επομένως ο άνθρωπος είναι προορισμένος εκ φύσεως να ζει μέσα στην πόλη. Μόνο ζώντας στην πόλη μπορεί ο άνθρωπος να διασφαλίζει τα αναγκαία για την επιβίωσή του και να εξασφαλίζει την ευδαιμονία (ευτυχία) του. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης))