[ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ]ΧΡΟΝΟΣΑν και ο χρόνος μαςκινείται μονάχα προς το μέλλον(χωρίς ποτέ του να το φτάνει)η συνείδηση του χρόνουκινείται μόνο προς το παρελθόν:Αφού υπάρχω,άρα υπήρχα.Θα ήταν ωραία να μπορούσα να πω:Αφού υπάρχω,θα υπάρχω.Όμως κάτι με συγκρατεί.Ίσως ο Θεός του Μπόρχεςπου καραδοκεί στα ενδιάμεσα των επαγωγών.Όμως και προς τα πίσω πηγαίνοντας(αν ως πίσω ορίσουμε το παρελθόν)πόσα άρα υπήρχα χωράνε;Δε θυμάμαιτη στιγμή που δεν υπήρχα.