Ελλιπές μέτροΜετρήσαμε τον πρώτο χρόνο με παύσειςη μουσική ξεκίνησε, μας κόπηκαν τα γόνατακορόνα γράμματαόλα κοστίζουνε στο παίξιμοτο λάθος μέτρημα, οι παύσεις και οι άρσειςκορόνα γράμματαο ρυθμός άλλοτε ασθενής, άλλοτε ισχυρόςόσων τολμήσαμε ν’ αρθρώσουμε με λέξεις. πώς θα ’ταν άραγε εκείνη η μουσικήχωρίς λεβάρε;Το παλιό αμάξιτο αγαπούσε πολύ. Ήταν του πατέρα του. Κάθε διαδρομή κι ένα ημερολόγιο. Κάθε αναχώρηση και μια απώλεια. Φοβόταν την ημέρα που δεν θα έπαιρνε ξανά μπρος. Τοκοιτούσε διαρκώς τον τελευταίο καιρό. Σταχείλη του μια σκόνη. Στο βλέμμα του οι ευχές, οι κατάρες, οι θύελλες, οι έρωτες. Δεν περνάει μέρα που να μην σκεφτεί τον πατέρα του.Ένα σακούλι ζάχαρηΣυχνά συλλογίζομαιτη ζωή να χύνεται σανένα σακούλι ζάχαρηπου σκάει στο πάτωμα καισκορπίζει παντού τους κόκκους τηςπάνω σε χείλη πικράσε πεινασμένους ουρανίσκουςστον ορό που σιγοστάζει πόνο,ενώ τα μυρμήγκιαάπληστα ρουφάνε σε legatoόση ζάχαρη απομένει.