«ΚΑΠΟΤΕ»:Χρόνια τώρα / χρόνια εσύ / ασάφεια αναδιπλούμενη εντός μου / το φιλί σου καθηλωμένο στη λήθη / σεσυγχωρώ κάθε μεσάνυχτα / στο πέρασμα των χειμώνων / ήσυχα σε συλλογιέμαι / ήσυχα στο νανούρισμα μιας βαθιάς πνιχτής σκιάς / σκεφτόμενη πως τα οργισμένα φύλλα που πέφτουνε από ένα κομμένο δέντρο / δεν πεθαίνουνε / δεν πεθαίνουνε / παρά πέφτουνε μονάχα για να συρθούνε σε ένα κράτημα / σε ένα δέσιμο / σε ένα κλείδωμα χρόνων / μα τόσων χρόνων /