ΤΣΙΜΠΗΜΑ Δίπλα στην μικρή όχθη του ποταμούστέκεται έντρομο έντομοδε μιλά, μόνοφοβάταιεσένα Γιατί δεν μπορώ να δω τι υπάρχει μέσα σου;μόνο του υποψιάζεταιχωρίςνου Ύστερα σου πίνει το αίμα κι εσύαδειάζεις σε μια τσέπηιπτάμενης γης. Η κατανόηση σου πετά,απομακρύνεταινοσταλγικά. Ανάμνηση της μετάδοσηςαυτό το βουνό πάνωστο δέρμα σου. Ταπεινά αναδύσου μέσα απότην μικρή αυτή έλλειψητης σιωπής σου. Χωρίς κεντρί απάνω σουποιος είσαι αναλογίσουΑΥΘΟΡΜΗΤΟΣ ΚΙ ΑΝΙΚΗΤΟΣ Νέες και νέοι του κόσμου, ακούστε!Δεν έχω τίποτα να πω!