ΣΙΒΥΛΛΙΚΕΣ ΑΚΡΩΡΕΙΕΣΧτύποι ρολογιώνκαρφώνουνσε λιθόστρωτα δρομάκιαλέξεις ακονισμένες λάμεςρωγμές στον εφησυχασμό μουΞυπνώΠεριπλανιέμαισε αχαρτογράφητα αισθήματαΧαράζω την ανάσα μουστις πέτρεςΣκάβω βαθιά Θάβω ό,τι με κράτησεμακριά από τον άνεμοΠετώΑετός που ανεμοπορείακουμπώπρανάρχαιες σιβυλλικές ακρώρειεςΨιθυρίζωΟ εαυτός μουδεν είναι όλος δικός μου Θα μοιράσω τα κομμάτια μουκαι σ’ άλλους...