Η ζωή με τον παππού είναι γεμάτη νότες...Και η αυλή του σωστός παράδεισος.Ένας κήπος γεμάτος λουλούδια και δέντρα κάθε λογής και χαμομήλι και τριαντάφυλλα...Η φλογέρα, το τουμπελέκι, η φυσαρμόνικα, με τις νότες τους, άλλοτε στέλνουν τραγούδια στον Θεό κι άλλοτε χορεύουν με τα κύματα του Δούναβη.Κι εγώ με τον Ίωνα δε χορταίνουμε να τις ακούμε.Ο παππούς είναι ο φύλακας άγγελός μας.Παίξουμε ξένοιαστοι γύρω του κι αυτός δεν υπάρχει στιγμή που να μην είναι κοντά μας.Γίνεται νότες μουσικής, γίνεται αέρας...Κάποτε, παιδιά μου μας είχε πει, θυμάμαι θα 'ρθει η ώρα που θα γίνω κι εγώ αγέρας. Και τότε θα ανταμώνουμε ακόμα πιο συχνά....Στο σπίτι του κάθε γωνιά και μια αξέχαστη στιγμή, κάθε φωτάκι κι ένα μουσικό όργανο... Κι ο παππούς-αγέρας να φυσάει τόσο γλυκά!Σαν άλλος μαέστρος, διευθύνει τη συναυλία των αγγέλων! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)