«Η Θωμαΐς Παπαθανασίου-Φωτοπούλου φιλοδοξεί να καταλάβει μιακαλή θέση στο είδος αυτό της πνευματικής δημιουργίας με το εγχείρημά της να επανέλθει στον «Δρόμο του Μεταξιού» υπό μια σύγχρονηοπτική και με την επιστράτευση των μέσων επικοινωνίας της εποχήςμας. Στην απόδοσή της συνδυάζει την αφήγηση του πραγματικού πουσυνάντησε στον δρόμο της με τις ιστορικές μαρτυρίες και τις αποτυπώσεις που χάραξαν βαθιά στο έδαφος της ανθρώπινης παρουσίας οιαιώνες που πέρασαν.»Στο κλίμα αυτό η συγγραφέας επέλεξε να ακολουθήσει τις διαδρομέςτων αρχαίων ταξιδευτών με τα μέσα επικοινωνίας που προσφέρει οσύγχρονος πολιτισμός. Αναζήτησε ό,τι έχει απομείνει στις σπηλιές καιτα μοναστήρια που δεν τα χάλασε ο χρόνος και οι άνθρωποι. Γεύτηκεφαγητά παράξενα και φρούτα συμπυκνωμένης γλύκας κάτω από πλατύφυλλες κληματαριές σε πόλεις-οάσεις της ερήμου, είδε στα πρόσωπα των ανθρώπων να καθρεφτίζονται περάσματα λαών, άκουσε ερείπιααποσαθρωμένων ξενοδοχείων να σιγοψιθυρίζουν ιστορίες από το Μεγάλο Παιχνίδι, διέκρινε στα τοπικά μουσεία να ζωντανεύει η ιστορία μεοπτικοακουστικές αναπαραστάσεις, ενώ στις προθήκες τους παρελαύνει η προϊστορία του πανάρχαιου δρόμου με αινιγματικές μούμιες μεκόκκινα μαλλιά και δυτικά χαρακτηριστικά.» Το οδοιπορικό στον «Δρόμο του Μεταξιού» της Παπαθανασίου-Φωτοπούλου αποτελεί μια γοητευτική περιδιάβαση στην ιστορία αρχαίωνπολιτισμών, στις επιβιώσεις τους στην εποχή μας, στις πραγματικότητες που συνθέτουν οι αντιθέσεις που ύφανε η συνάντηση της ιστορίαςμε την εποχή μας στην ασιατική ενδοχώρα. Η διήγησή της είναι γλαφυρή, αυθεντικά παραστατική, πλημμυρισμένη από τα συναισθήματαπου προκαλεί στον «οδοιπόρο» η διαρκής εναλλαγή των παραστάσεωντου δρώντος κόσμου με τον κόσμο της ιστορίας.