Καθώς σκύβω δίπλα στη φωτιάμες στο καπνισμένο δωμάτιοτα ρούχα των περαστικών που φαντάζομαι μυρίζουν κρεμμύδι και βρεγμένο ξύλοΕίναι μια τρύπα που μέσα της ακινητοποιείται η σκόνηκαι ξεχνιέμαι στον ουράνιο θόλοΣαλεύει η μούχλα του τοίχουΜόνο ο χειμώνας ταιριάζει σ' αυτόν τον τόποκαι συντονίζομαι με το αντικείμενό μουΦυλάω στα μάτια μου τον παλμό τουΝομίζω ότι βυθίζομαι και ότιδεν υπάρχω.