Ο δρόμος μουΔεν ήταν πάντα εδώ αυτός ο δρόμοςμόνος ξερίζωνα χρόνια και χρόνιατ' αγριοχόρταραρίζες παλιές βαθιές μού πλήγωναν τα χέριαπέτρες ασήκωτες στους ώμους και γονάτιζα.Δεν ήταν εύκολος ο ήλιος, μη θαρρείςδεν ήρθαν μόνα τους πουλιά να κελαηδήσουν:Πρώτα ανατέλλει μέσα μας κι αργότεραανοίγουνε τα μάτια μας στον κόσμο.