Και θέλησα να γυρίσω κάτ’ απ’τις στέγες της όρασης. Όχι, δεν είχα τίποτα να σουδώσω. Κι αυτά τα μάτια μου δεν ήταν δικά μου.Πόσα χρόνια να είχαν περάσει από τότε πουμέτραγα στα μάτια σου τους σφυγμούς μου;Άκουσα τη φωνή μου να χάνεταιστο σκοτάδι κι άφησα τα μάτια μου να πλανηθούν στησιωπή.Μες στην ομίχλη θάλασσα στα δέντρα κρέμασα το φως μεσίστια τις μυστικές φωνές ακροβατώνταςστις κορφές το πούσι χόρευα σαν άγγελος το κύμα.