Σε μια γκρίζα και άχρωμη πόλη ζούσε κάποτε ένας άντρας.Έμενε μόνος του σ’ ένα σπίτι σαν όλα τ’ άλλα.Ξυπνούσε νωρίς το πρωί, έτρεχε να προλάβει το λεωφορείοκαι καθόταν σκυμμένος στο γραφείο του μέχρι που νύχτωνε.Φεύγοντας, έτρεχε βιαστικός να πάρει το λεωφορείο πάλικαι να γυρίσει σπίτι του. Δεν είχε κέφι ούτε να περπατήσειστη γειτονιά, ούτε να τηλεφωνήσει στον φίλο του που έμενεστην άλλη άκρη της πόλης.Μέχρι που κάποιο βράδυ, ένας αλλιώτικος αέρας φύσηξεστην πόλη φέρνοντας ένα παράξενο φασόλι γεμάτοσποράκια στον δρόμο του...Μια ιστορία για τη σχέση μας με τη φύση, την επίδρασή τηςστην ψυχοσύνθεση και στην καθημερινότητά μας καιτη σημασία που έχει για τις πόλεις που ασφυκτιούντο πολύτιμο, λιγοστό πράσινο.