ΑποχωρισμόςΚάθε φορά που φεύγειςκλεμμένη Καρυάτιδασ’ αγκομαχητά τρένων και καπνούςμ’ άδειο και αιώνιο βλέμμαστρέφεις την πλάτηκαι μ’ αποχαιρετά η ελπίδα.Κάθε φορά που φεύγεις,στον τριγμό του πάγουαφήνω ίχνηνα με ξαναβρείς.Λαβωμένο αγρίμισέρνω κατόπιν στη φωλιάτ΄ ακρωτηριασμένο μου μέλος.