[...] Μπορώ ναχαμογελάω και να σκοτώνω ενώ χαμογελάω,να λέω «ευχαριστώ» σ’ ό,τι μου θλίβει την καρδιά,να βρέχω τα μάγουλά μου με δάκρυα τεχνητά,το πρόσωπό μου να το προσαρμόζω σ’ όλες τιςπεριστάσεις, θα πνίξω ναύτες πιο πολλούςαπ’ τη γοργόνα, πιο πολλούς θα θανατώσωπου με κοιτάζουν κι απ’ τον βασιλίσκο, θαπαίξω τον ρήτορα τόσο καλά όσο κι ο Νέστορας,θα εξαπατώ με πανουργία πιο πολλήαπό τον Οδυσσέα, και σαν τον Σίνωνα, θα πάρωμια άλλη Τροία. Μπορώ στον χαμαιλέοντα να προσθέσωχρώματα κι άλλα, και ν’ αλλάζω σαν Πρωτέας μορφές,κατά πώς με συμφέρει, και να καθίσω στο θρανίοτον Μακιαβέλη τον φονιά. Μπορώ να κάνω αυτάκαι δεν μπορώ ένα στέμμα να κερδίσω;