Την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης, ο Τόμας Μάλθους διατύπωσε «τον νόμο του πληθυσμού» σύμφωνα με τον οποίο η παραγωγή τροφίμων αυξάνεται με αριθμητική πρόοδο, ενώ ο πληθυσμός με γεωμετρική. Για να διατηρηθεί η ισορροπία, θεωρούσε επιτακτικό τον έλεγχο και τον περιορισμό του πληθυσμού -δηλαδή έλεγε ουσιαστικά ότι ήταν ευπρόσδεκτες οι επιδημίες και οι καταστροφές... Στο βιβλίο αυτό ο Μπούκτσιν ανασκευάζει αυτόν τον μύθο, κάτω από τις διάφορες ιδεολογικές του μεταμφιέσεις - μαλθουσιανισμός, νεομαλθουσιανισμός, κονωνικός δαρβινισμός, φασισμός, «οικολογία του βάθους» κλπ - καταρρίπτοντας μεθοδικά και αμείλικτα τη φαινομενική λογική του και αποκαλύπτοντας αυτό που κρύβεται πίσω: τη ριζική απανθρωπιά του κεφαλαίου και τη μοίρα που αυτό επιβάλλει στους φτωχούς. [...] (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)