Ο Τζώρτζ Όργουελ γνώριζε πολύ καλά ότι οι πολιτικές πεποιθήσεις είναι συχνά εκλογικεύσεις ψυχολογικών προβλημάτων. Εδώ, ο ήρωάς του, ο μικροαστός Γκόρντον Κόμστοκ το κατ εξοχήν δείγμα της αλλοτρίωσής μας, ένας απ τα εκατομμύρια των «στερημένων» του πλανήτη μας, ένας «απροσάρμοστος», ένας «αντικοινωνικός» διανοούμενος, κάνει τον πόλεμό του, όχι να καταστρέψει τις δομές του συστήματος, αλλά γιατί το μισεί που δεν του έδωσε την ικανότητα να το απολαύσει.