Δεν καταφέραμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο αδελφέ μουΌμως δεν κατάφερε κι ο κόσμοςν’ αλλάξει εμάςΠαραμένουμε όπως τότεΠαιδιά ρομαντικά κι ονειροπόλαΚι ας πάγωσαν τα όνειρά μαςμέσα στη δίνη και την οδύνη των καιρώνΟι λύκοι είναι και θα είναι εδώκαι τα ουρλιαχτά τουςθα σκορπίζουνε τον τρόμοστο ποίμνιο των αγνών ανθρώπωνπου διάλεξαν το δρόμο του Γολγοθάαπό εκείνον των τριάκοντα αργυρίων