Συνεχίζουμε την πορεία μαςΛαβωμένοι μα και περήφανοιΛυγάμε κάπου-κάπουμα βρίσκουμε τη δύναμηκαι σηκωνόμαστε ξανάΑντέχουμε αδέλφιαΠρέπει ν’ αντέξουμεΓια μας, για σαςΓια όλους τους ασυμβίβαστους αυτής της γηςπου παλεύουν για μια χαραμάδα φωςΣκουπίζουμε τον ιδρώτα και τα δάκρυατο αίμα απ’ τις πολλές πληγές μαςκαι τραβάμε μπροστάΓιατί ξέρουμε καλάότι οι αετοί, έστω και πληγωμένοιθα ’ναι πάντα αετοίΤα κοράκια ήτανε και θα μείνουνγια πάντα κοράκια