Πριν από εξήντα χρόνια η Hannah Arendt, εξόριστη Εβραία πλέον μετά τη στέρηση της γερμανικής της πολιτειότητας, διαπίστωσε ότι προτού μπορέσουν οι άνθρωποι να απολαύσουν οποιοδήποτε αναπαλλοτρίωτο ανθρώπινο δικαίωμα -προτού μπορέσει να υπάρξει οποιοδήποτε δικαίωμα στην εκπαίδευση, την εργασία, την ψήφο κ.ο.κ.- θα πρέπει πρώτα να υπάρχει κάτι που το ονόμασε δικαίωμα να έχουμε δικαιώματα. Η ιδέα της δεν συγκέντρωσε τότε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά στην εποχή μας, μια εποχή μαζικών απελάσεων, ταξιδιωτικών απαγορεύσεων σε μουσουλμάνους πολίτες, προσφυγικών κρίσεων και μεταεθνικών πολέμων, η φράση έχει γίνει το επίκεντρο ενός σημαντικού και ζωηρού διαλόγου. Εδώ, πέντε κορυφαίοι στοχαστές και στοχάστριες από διάφορα επιστημονικά πεδία -την ιστορία, το δίκαιο, τις πολιτικές επιστήμες και τις λογοτεχνικές σπουδές- εξετάζουν κριτικά το θεμέλιο των δικαιωμάτων και το νόημα της ριζοσπαστικής δημοκρατικής πολιτικής σήμερα.