Ο Θάνατος- ο Θάνατος που σου λέω-δεν ακολουθεί την πτώση σου,έρχεται προτού εμφανιστείς πάνω στο σκοινί.Πεθαίνεις πριν ανέβεις.Όποιος χορέψει,θα πεθάνει-αποφασισμένος να κατακτήσει κάθε ομορφιά,άξιος για κάθε ομορφιά.Όταν εμφανιστείς,θα σε τυλίξει μια χλωμάδα-όχι δεν εννοώ τον φόβο, μα το αντίθετό του, μιαν ακαταμάχητη τόλμη.Παρά τα ψιμύθια και τις πούλιες,θα 'σαι χλωμός και η ψυχή σου πελιδνή.Τότε η ακρίβειά σου θα 'ναι απόλυτη.Τίποτα δε θα σε κρατάει πια στο έδαφος,και θα χορεύεις δίψως να πέφτεις.Μα κοίτα να πεθάνεις πριν εμφανιστείς:ένας νεκρός χορεύει στο σκοινί. Ώρες ατέλειωτες μιλούσαμε για έρωτα. Ώρες ατέλειωτες καπνίζαμε τσιγάρα. Μα πώς μπορούν οι δικαστές στο θάνατο να στείλουν Έναν φονιά τόσο όμορφο, που τον ζηλεύει η μέρα.