Το έγκλημα της ανθρωποκτονίας αποτελεί το μοναδικό έγκλημα βίας χωρίς συμπαγές κίνητρο. Η έλλειψη συμπαγούς κινήτρου, η ποικιλομορφία των τρόπων τέλεσης, η σοβαρότητα του διακυβευόμενου εννόμου αγαθού, η μεγάλη δημοσιότητα και δημοσιοποίηση, το αδιαμφισβήτητο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και η αύξηση της ανασφάλειας και του φόβου του κοινού απέναντι στο έγκλημα, καθιστούν την έρευνα άκρως ενδιαφέρουσα και διαφωτιστική για το δικαστή, το δικηγόρο και τον ερευνητή. Η μελέτη ασχολείται με το σύνολο των υποθέσεων ανθρωποκτονίας με πρόθεση που φτάνουν στα ορκωτά ποινικά ακροατήρια του πρώτου βαθμού και αποτελείται από δύο μέρη.