Πού θα πάμε, Τζώρτζ;Ο κοντούλης έχωσε πιο μέσα το καπέλο του και τον κοίταξε με σουφρωμένα φρύδια.-Ώστε το ξέχασες κιόλας ε; Πόσες φορές θα πρέπει να στο ξαναπώ; Μωρέ είσαι θεοπάλαβος, Χριστέ και Κύριε!-Το ξέχασα είπε ο Λένος με σιγανή φωνή. Ωστόσο πάσκισα να μην το ξεχάσω. Μα το θεό σου λέω Τζώρτζ!-Πάει καλά, πάει καλά. Θα σου το ξαναπώ λοιπόν. Δεν έχω δα και τίποτα καλύτερο να κάνω. Όλη μου τη ζωή θα χάνω τον καιρό μου να σου λέω το ένα και τ'αλλο, εσύ να τα ξεχνάς κι όλο να στα ξαναλέω...