Από τη μια πλευρά, ο πόλεμος αφήνει βαθιά καιαμετάκλητα τραύματα, και τα παιδιά συχνάπληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα, καθώς η αθωότητάτους συνθλίβεται μπροστά στη βία και τηνκαταστροφή. Όταν γράφουμε για τα παιδιά τουπολέμου, αγγίζουμε την καρδιά της ανθρώπινηςτραγωδίας, αλλά και της ελπίδας. Μπορούμε ναξεκινήσουμε από τη ζωή ενός παιδιού πριν τονπόλεμο –γεμάτη παιχνίδια, οικογενειακή θαλπωρήκαι μικρές καθημερινές χαρές. Στη συνέχεια, ηέλευση του πολέμου ανατρέπει τα πάντα, αφήνονταςτο παιδί να βιώνει την απώλεια, το φόβο, τηναβεβαιότητα. Η δύναμη της επιβίωσης, όμως, είναιμεγάλη.Παρά την καταστροφή, τα παιδιά είναι σύμβολαελπίδας. Μέσα από τα μάτια τους μπορούμε να δούμετην επιθυμία για ειρήνη, την αντοχή και την ικανότητανα ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον. [...]