Κατά βάθος, για κάθε υπέρβαση των κάθε λογής αδιεξόδων που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, χρειάζεταιεξανθρωπισμός, κάθαρση και αγιασμός και αυτός είναι αδύνατος έξω από την ενεργοποίηση των σχέσεών του μετον Θεό. Μία τέτοια σχέση απαλύνει και ημερώνει την αγριότητα της «πεπτωκυΐας φύσεως», ειρηνεύει την ταραγμένη ανθρωπότητα, καταλαγιάζει τις εξάρσεις των εθνικισμών, αναβαθμίζει τη λειτουργία των θεσμών, αμβλύνει τιςκοινωνικές αντιθέσεις, αποκαθιστά τη γαλήνη μεταξύ των ομολογιών και των θρησκευμάτων και μεταβάλλει τονάνθρωπο από εξάρτημα του πολιτισμού και της δημιουργίας, σε προνοητή της δημιουργίας, σε ρυθμιστή της λειτουργίας των κοινωνιών και συνδημιουργό του Δημιουργού.Το πόνημα αυτό αυτοβοήθειας, επιτρέπει στους ανθρώπους να χειριστούν τα προβλήματα που τους οδήγησαν στιςκρίσεις πανικού αλλά και προβλήματα που προέκυψαν εξαιτίας τους, να βοηθήσει, να κατανοήσει καλύτερα και σεβάθος τη διαταραχή πανικού.