Η συντέλεια του νόστουΜετά τον θάνατό μου,φίλησα στο στόμα τους φονιάδες μου.Πήρα απ’ το χέρι τον γκρεμόκι έφθασαως τη συντέλεια του νόστου.Στο μέρος που συνοικούνόλα τα μαζί τα επικηρυγμένα,τα μετάρσια εγώ,ο αντιπερισπασμός του ξεχασμού.Κόλλησα στο στήθος τα βήματα της ερημιάς μουκαι περπάτησαμέχρι να βρω το αίμα των αγίων.Το τέλειο αντίδωρο.Με ένα δριμύ συνηγορώ στον έρωτακαι με το όνειρο να συσπάται μέσα μου,βρήκα τη νέα μου κατοικία.33ΜεταθανασίαΑνάμεσα στους ερυθρόλευκους ανθώνεςκαι τις ασημένιες πεταλούδες.Έκλεισα το φωςκαι ξάπλωσα πάνω στο πτώμα μου.Είχα, πια, έναν ολόκληρο θάνατο μπροστά μου,να διαμαρτύρομαι,που πεθαίνω με τέτοια λεπτομέρεια.