Γεννήθηκε δουλοπάροικος ο Τάρας Σιεβτσιένκο. Αλλά και ποιητής και ζωγράφος. Κι όταν κάποτε απελευθερώθηκε κι ο ελεύθερος λόγος του αντηχούσε σ' ολόκληρη την Ουκρανία κι ο στίχος του ξεσήκωνε τη συνείδηση των δουλοπάροικων, ο Τ.Σ. βρέθηκε εξόριστος στο φοβερό Μαγκισλάκ. Χωρίς μολύβι και χαρτί, η διαταγή του τσάρου. Η ποίηση του μουζίκου, τρομοκράτησε την απολυταρχία. Εκεί, στη νεκρή στέπα, περπατούσε η παγωνιά στην καρδιά του ποιητή που ο στίχος του τραγούδησε τα βάσανα του ρώσικου λαού.