Ξεχασμένος σήμερα, ο Ι. Ραφτόπουλος υπήρξε πρότυπο αγωνιστή-καλλιτέχνη στις αρχές της δεκαετίας του '20», σημειώνει η Χριστίνα Ντουνιά, στην πιο πρόσφατη από τις αναφορές για τη ζωή και το έργο του ποιητή Ιωσήφ Ραφτόπουλου (1894-1923). Το σύνολο σχεδόν των βιο-εργογραφικών στοιχείων που διαθέτουμε για τον Ραφτόπουλο αντλείται κυρίως από δύο πηγές: τον Πρόλογο της ανθολογίας των ποιημάτων του που εξέδωσε το 1924 ο φίλος του, φιλόλογος και λογοτέχνης Πέτρος Τριαντάφυλλος (1889-1965), και το λήμμα του Τέλλου Άγρα, στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. Οι πηγές αυτές, όμως, δεν μας προσφέρουν παρά μια ελλειπτική εικόνα για τη ζωή και το έργο του ποιητή· έτσι, ο Τριαντάφυλλος δεν σημειώνει, λ.χ., τη χρονολογία γέννησης του Ραφτόπουλου ούτε καταθέτει επαρκείς πληροφορίες για τα νεανικά χρόνια του ποιητή, ενώ στο συνοπτικό λήμμα του Άγρα διαβάζουμε ότι ο Ραφτόπουλος γεννήθηκε εν Σκεπαστώ της Ανατολικής Θράκης περί το 1890. [...] Ο ποιητής πέθανε μόνος στη Νέα Κλινική, το απόγευμα της 30ης Νοεμβρίου 1923 και ετάφη τις πρώτες βραδινές ώρες της ίδιας μέρας, χωρίς την παρουσία φίλων.Η εικόνα-πρότυπο του Ραφτόπουλου ως αγωνιστή-καλλιτέχνη, στην οποία αναφέρθηκε εύστοχα η Ντουνιά, σχηματίστηκε από τις μαρτυρίες και τα δημοσιεύματα που γράφτηκαν μετά τον θάνατό του. Η εικόνα αυτή δεν ήταν εξιδανικευμένη, στον βαθμό τουλάχιστον που υποστήριξαν ορισμένοι κριτικοί, όπως ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, και αυτό τεκμαίρεται από την αγωνιστική αφοσίωση που επέδειξε ο ποιητής, υπηρετώντας, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, τις σοσιαλιστικές του ιδέες με σθένος και συνέπεια.Η πολιτική και πνευματική ταυτότητα του Ραφτόπουλου είχε αρχίσει να διαμορφώνεται στα χρόνια ακόμα των σπουδών του στην Κωνσταντινούπολη. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)