«Θυμόταν που πάντα του 'λεγε:/ να προσέχεις δερμάτινε άνθρωπε,/ να προσέχεις τα αντίγραφα/ είναι δύσκολο να ξεχωρίζεις/ το γνήσιο από το αντίγραφο/ είναι δύσκολο να είσαι άνθρωπος.» Αρκετοί από τους στίχους της συλλογής έγιναν τραγούδια από τους Λώλαμα την περίοδο 1989-1997 και αφού ξεντύθηκαν από τις νότες, τις κραυγές και τους ψιθύρους που φορούσαν, παρουσιάζονται εδώ με διαφορετική μορφή.