Φτερά στην πλάτηΚαμιά φορά αρπάζει τα φτεράκαι τα φοράει στην πλάτηκαι στέκεται δεν πέφτει.Κάποτε ήταν παιδί κι έπεφτε συχνάτώρα με ένα ζευγάρι φτερά ψάχνειαποδημητικά πουλιάνα πετάξει παρέα.Φύγανε τα πουλιά, μεγάλωσαν τα παιδιάφόρεσε τα φτερά κι έτρεξε μακριά μισοτελειωμένα παραμύθιαστο λοξό φεγγάρι καιτσακισμένοι ήρωες.Κι αυτός, αυτή ― δεν έχει σημασία ―από φόβο άνοιξε τα χέρια καιδημιούργησε μια πτώσημεγαλοπρεπή.Ήχους από συντριβή δεν άκουσα μονάχα είδα φτερά ― μα αυτόδεν ήταν αναμενόμενο ―να ανεμίζουν.Παιδιά δεν υπήρχανούτε αποδημητικάτο γνώριζα καλά.Σπασμένα φτερά μπλέκονταιστα πόδια, πώς έπεσε; Μα πώςέπεσε με τα φτεράστην πλάτη;