Για τους άλλους, η νύκτα βράζει το ψοφίμι της μεςστο στομάχι της Ιστορίας. Για μας, η νύκτα σπαράσσεταιστην ίδια μήτρα που εγέννησε τη βία· τον έρωτα·την παραφορά· τον πόθο για ελευθερία-κι οι μηχανές τους περιπολούν τον Στρέφηνότια των Τρικάλων, περασμένες 4.00Ο Σάθης λέει πως χτύπαγαν πετσί τα τύμπανα σεδώδεκα χωριάκι οι γκρεμνοί τους μάτωναν τι θανατικό στα σκίνα[κι αυτό ήταν ήδη ένα βουνό σχήμα αυτονομίας]- Μα τον Δεκέμβρη κόβει η δική πατρίδα μουστ' οδόφραγμα· στήνονται Μάρνης Πατησίων Προπύλαιακι όλες πλευρές: φύλακες έμποροι και μαύρο πλήθος- Φώναξε, φώναξε - Τι να φωνάξω;[...]