Οπίσω των διαβατών, λαϊκού πλήθους, νοικοκυραίων και εργατών, εκ στενού δρομίσκου της συνοικίας του Ψυρρή, επεφάνη ο συγγραφεύς, βαίνων βραδέως, εν αγκομαχητώ και επωδύνως, έχων την κεφαλήν σχεδόν εγγίζουσαν την άσφαλτο και κυρτήν την ράχιν. Οι οφθαλμοί του σκοτεινοί και απλανείς. Τα γόνατά του εκάμπτοντο ως εβάδιζεν. Επί της γης άφηνε προχωρών μακράν κόκκινην γραμμήν χαράσσουσαν το έδαφος... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)