Ο Ορφέας Με το λευκό πουκάμισο και τη χρυσή τη λύρα Μαντεύεις άραγε για που· πηγαίνει ή γυρίζει; Το συλλογιέται ο λογισμός· η διαίσθηση γνωρίζει Μη φοβηθείς· φόρα λευκά κι αυτό κάτι σημαίνει Άκου τη λύρα τη γλυκιά θαρρείς και ανασαίνει Στη θαλπωρή της σιγαλιάς στην ασκητεία της γνώσης. Να τος προβαίνει τολμηρά στα ρίγη της ψυχής μου. - Ορφέα θέλω να διαβώ τη θύρα την κλεισμένη Μαζί με σένανε να δω το μυστικό που θέλγει Αν είναι φως σ' ακολουθώ αν όχι επιστρέφω. - Αν είναι φως σ' ακολουθώ αν όχι επιστρέφω. [...] (Από την έκδοση) Η ηχώ των ήχων Η αλληγορία της άλωσης Το μονόγραμμα της μοναξιάς Η ηδονή της οδύνης Το ορατόριο των οραμάτων Η κραυγή των κρίνων