Ανοίγω την πόρτα και ανάβει το φως. Μπροστά μου απλώνεται η αφθονία, η ποικιλία, η ποσότητα. Απλώνω το χέρι και βουτάω κάτι στα γρήγορα και πριν προλάβω να το καταπιώ, νιώθω ήδη το κενό. (Η Αλίκη στη Χώρα του Ψυγείου)