ΧΡΟΙΑ ΑΜΕΘΥΣΤΟΥ...κι εσύ πολυσύλλαβη αγάπη μουτόσο δεμένη με το σκοτεινόνα αλαργεύεις λίγο λίγοσαν δροσιά κλεμμένη από θανάτου άσμα,όσο εγώ κορμί κοχύλι κι όστρακοαπό την πορφυρομάζα της χαράςαιώνια άνοιξη σου τάζω