Υπάρχει ο ταριχευμένος Μπρεχτ και ο δολοφονημένος Μπρεχτ. Αυτή η ένταση αντλεί την νομιμότητά της από την προσέγγιση του ίδιου του Μπρεχτ ο οποίος δεν σταμάτησε να εξυψώνει τον μαρξισμό ως την μόνη πιθανή βάση για έναν σύγχρονο συγγραφέα που νοιάζεται για την αποτελεσματικότητα. Είναι λοιπόν ο ίδιος που σέρνει αυτόν τον δούρειο ίππο στο πεδίο της αισθητικής, ένα τέχνασμα που θα στραφεί εναντίον του την ώρα της αμφιβολίας: η νίκη με τη βοήθεια ξένων δυνάμεων διαρκεί μονάχα για μια ανάσα.