Αρχικά ο θεσμός του Γέροντος ήταν συνδεδεμένος με τον μοναχικό βίο. Ο κάθε δόκιμος μοναχός, ως υποτακτικός, είχε τον Γέροντά του, δηλαδή έναν έμπειρο και σοφό παλαιότερο μοναχό που τον καθοδηγούσε στον ασκητικό βίο. Σ' αυτόν όφειλε απόλυτη υπακοή.Κατά τις τελευταίες δεκαετίες ο όρος Γέροντας χρησιμοποιείται και με διαφορετική από την παραπάνω έννοια. Διότι δόθηκε σε μοναχούς ή ιερομονάχους των οποίων η πνευματική επίδραση επεκτάθηκε σε χριστιανούς εκτός των Μονών ή Ησυχαστηρίων τους. Ακόμα και σε έγγαμους πρεσβύτερους, των οποίων ο ένθεος βίος, η δράση και τα χαρίσματα έτυχαν της αποδοχής και του θαυμασμού του ποιμνίου τους.Στην παρούσα Σειρά συμπυκνώνεται σε λίγες σελίδες κάθε τεύχους ο βίος ενός τέτοιου προσώπου, ώστε ο αναγνώστης να γνωρίσει τι είναι τελικά εκείνο που τον κατατάσσει στη χορεία των Σύγχρονων Γερόντων.