Πρόκειται για μια πολύ διαφορετική ποιητική σύνθεση: επικαιρικοί, έμμετροι στίχοι, πικροί και παιγνιώδεις, οι οποίοι, σε τροχαϊκούς, ίαμβους και ανάπαιστους, ζωντανεύουν για τον αναγνώστη μια πολυδιάστατη τοιχογραφία της εποχής μας.Ο Γιάννης Κονδυλόπουλος, συνεχίζοντας την παράδοση της κοινωνικής σατιρικής ποίησης του Σουρή -την οποία υπηρέτησαν συχνά ήσσονες αλλά και μεγάλοι (Βάρναλης, Παλαμάς κ.ά.) ποιητές, για να διεκτραγωδήσουν / στηλιτεύσουν, σαρκάζοντας, τα πάθη και τη μοίρα της φυλής-, ταυτίζει εδώ τον Έλληνα με τον πολυμήχανο και πολύπαθο Οδυσσέα: εκκινώντας από γεγονότα ή συμπεριφορές στην Ελλάδα της μεταπολιτευτικής κρίσης, περιγράφει ομηρικές/διαχρονικές περιπέτειες και μας οδηγεί σε μια ανάδρομη ιστορική διαδρομή.Η ηρωική εποχή επιφύλαξε στον Οδυσσέα της, εκτός από πολυετή βάσανα, και το νόστιμον ήμαρ λέει ο Γιάννης Κονδυλόπουλος στον πρόλογο. Και αναρωτιέται: Τι επιφυλάσσει, άραγε, στους ήρωές της η δική μας εποχή, όπου όλα μοιάζουν είδωλα αντεστραμμένα μέσα σε έναν παραμορφωτικό καθρέφτη;.