«Δειλά δειλά φύτρωσαν στην αυλή μας τα μαλλιά του Φιν. Είναι κίτρινα και ψηλάσαν στάχυα. Δεν τα ποτίζουμε πολύ για να μη μαλακώσουν. Τα απογεύματασκαρφαλώνουμε πάνω τους και πλέκουμε κοτσίδες. Μερικοί κρύβονται πίσωαπό τις τεράστιες αλογοουρές και λένε μυστικά. Όταν βρέχει τα μαλλιά του Φινζαρώνουν και μπερδεύονται. Βγαίνουμε τότε με σκληρές βούρτσες και χτενί-ζουμε την αυλή».