Η παρούσα συλλογή αποτελείται απο μια σειρά δοκιμιακών κειμένων του φιλοσόφου. Ο Μονταίνιος πραγματεύεται με τρόπο υπαινικτικό και παράλληλα αιχμηρό τις αντιθέσεις των αθρώπινων συναισθημάτων. Ο λόγος του στοχαστή, όπως αναπτύσσεται στον τόμο αυτόν, υποδεικνύει τη διαλεκτική της έννοιας του συναισθηματικού διλήμματος, το οποίο φύεται στον μεταιχμιακό χώρο μεταξύ της επιθυμίας, που κινητοποιεί, και της θλίψης, που λειτουργεί ανατριχιαστικά. Οι χαρακτήρες των θραυσματικών αφηγήσεων του Μονταίνιου βιώνουν την παραλυτική ισορροπία της σταδιακής αίρεσης των βεβαιοτήτων.