Aπ’ του Θυμού το πυρωμένο αγέρισαρκώσου τώρα, Στίχε, κι έτσι τράβασε όσα η Ποίηση αποφεύγει μέρηστο τρυφερό και στο δειλό της διάβα.Νέοι καιροί· πανάρχαιο προσκλητήρι -Να καις· εδώ με πάγο, εκεί με λάβα.Στης Ιστορίας τ' άγριο χωνευτήριδιάλεξε το πεδίο σου και στήσουορθός μέσα στο ψύχος και στην πύρη.Λάβε, λοιπόν, τη θέση σου και οπλίσου.Μεριά απόψε, Στίχε, θα διαλέξεις,θα ορίσεις, επιτέλους, ποια η Γη σουκαι σύσσωμος θα τήνε διαφεντέψεις...