Βρέθηκα να περιμένω χωρίς ίχνος ελπίδαςαδειανές ψυχές, σκιές που περνούνκαι φεύγουν βιαστικά,μου φαίνονται γνώριμες, σαν απόπαρελθοντική μυστηριακή ιεροτελεστία.Καινότυπες εκφράσεις καιαπερίγραπτες φαντασιώσειςτου εφηβικού μου αυθορμητισμού.