Το τρίτο σόλο άλμπουμ του ιδιοφυούς Μπράιαν Ίνο, του 1975, είναι ένα πρωτο-ambient αριστούργημα που μοιάζει ανέγγιχτο απ’ τον χρόνο και μετέτρεψε οριστικά τον δημιουργό του από ασυνήθιστο γκλαμ ρόκερ σε ζωγράφο ηχητικών τοπίων.