ΝΙΟΤΗΘέλω το χρόνο που περνά να γελάσωΝα μείνει στάσιμος να μη γεράσωΝα τον κλειδώσω σε μια ηλικίαΗ νιότη μη γίνεται παλιά ιστορία.Θέλω η νιότη να κρατάει για πάνταΚάποιες ρυτίδες να πηγαίνουν στη μπάνταΣκέψεις πικρές να κοπούνε μαχαίριΤον άπιστο χρόνο να βάλω στο χέρι.Θέλω οι βάσεις της ζωής μου να ανέβουνΚάποιες αχτίνες του ήλιου να κλέβουνΝα τις σκορπούν μέσα στο βράδυΝα σκίζουν το μαύρο βαθύ σκοτάδι.Θέλω να ζω σε γλυκό παραμύθιΝα μη πλευρίζω της νιότης τη λήθηΣε κάποιο σημείο του κόσμου να λέειΥπάρχουνε άνθρωποι που μένουνε νέοι.