Μικρά Ασία και Πόντος,Καππαδοκία και Κύπρος,και στο βάθος του Καυκάσου,οι Καλλάς, τα αδέλφια μας,διαχρονικά διαρρηγνύουντα ιμάτια όλοι τους…πως απόγονοι είμαστε,όλοι, Ελλήνων!Μα έστω κι ανεμάς μας χωρίζουνχιλιάδες χιλιόμετρακαι μετράμε αιώνεςαπό τότε που αφήσαμε,εκδιωκόμενοι όντες,τις χαμένες Πατρίδες μας,μας ενώνουν οι Μαίανδροισε φορεσιές και στολίδιακαι της γλώσσας της ίδιας μαςοι κοινές της οι ρίζες.Μας ενώνουν τα έθιμα,οι χοροί, τα τραγούδιακαι τοπωνύμια ανέγγιχταπου απαράλλαχτα στέκονταικαι κρατάνε καλάστον κόσμο ολόγυραδιαμέσου του χρόνου!Φυλή, ο διωγμός δεν γνωρίζει...Δεν έχει μάτια ο διωγμός,είναι απρόσωπος...Χωρίζει μάνες και παιδιά,γέρους και νιους ποδοπατά,χωρίς διακρίσεις!Καθώς γοργά περνά αυτός,και ό,τι στο διάβα του βρεθεί…το παρασέρνει!