«Ανάμεσα στις βραχώδεις σχισμές με φλέβες από νεφρίτη στηνέρημο του Τακλαμακάν, ζει ένας σκαραβαίος της οικογένειαςτων Τενεβριονίδων που όταν λέει πλιτςπλατσπλάτς, και όταν λέει πλατσπλάτς θέλει να πει πλιτςΕμείς περνάμε πάνω από αυτά τα μικρά έντομα αγνοώντας ταεντελώς, χωρίς καν να αντιληφθούμε ότι αυτή η ένδειξη ευφυΐαςτου σκαραβαίου του Τακλαμακάν εμπεριέχει στην ουσία της τηνπιο γνήσια ανθρώπινη πράξη, πιο χαρακτηριστική για το είδοςμας ακόμα και από το γέλιο, τη συνθήκη στην οποία βασίζονταιοι επιστημονικές εικασίες, η τέχνη και η κοινωνική ζωή: την ικανότητα του ψεύδεσθαι.»