ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΤΩΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΩΝΑκόμη και η θάλασσα που ήταν γαλάζιαπήρε λίγο γκρίζοαπ' τα περαστικά σύννεφαΛίγα πούπουλα απ' τις φτερούγες των αποδημητικών ο αέραςΑυτές οι εικόνες υπήρξαν σημαντικές επέδρασαν καθοριστικά στη διαμόρφωση του κατάλληλου κλίματος στο αποψινό δείπνο μας, είπαυψώνοντας το ποτήριΤελικά είμαστε εκείνα που κουβαλάει το μυαλό στουςώμους του λίγες θύμησες να φέγγουν όταν βαδίζουμε μόνοι μέσα στη νύχταΚαι είναι η νύχτα ένα γυμνό σώμα μια άδεια καρέκλαένα χιτώνιο που κυλιέται στο πάτωμα περιμένοντας να σβήσουν τα φώτα στους δρόμους να ξυπνήσουν τ' αγάλματα της πλατείας